Galeri
Arama
ÇİTİN DİBİNDE YEDİK
Kızılcaören köyünden Arif Ağa adında birisi Yılmaz Aldemir e gündelikçi olarak çift sürmeye gider. Arif Ağa tarlaya varır, bir müddet çalışır. Yanında Yılmaz a da vardır. Bir süre dinlenmek için döneğin başında oturular. Bu arada Yılmaz, Arif Ağa ya şöyle bir teklifte bulunur: Arif ağa gel bu günkü gündeliğe bir altmışaltı oynayalım. Der Arif ağa datamam, kabul, oynayalım. der. Oyuna tutuşurlar. Neticede Arif ağa yenilir. Yenilgiyi hazmedemeyen Arif; Yılmaz, bunu da memnuniyetle kabul eder. Tekrar oyuna tutuşurlar. Fakat Arif ağa ikinci oyunda da yenilir. Akşam yorgun argın eve dönerler. Pakize Hanım yemeği hazırlar ve yemeleri için buyur eder. Arif oldukça dalgındır. Pakize hanım tekrar yemesi için Arif i çağırınca Arif de üzgün ‘Sağ ol Pakize bibi, çitin dibinde yedik.’der.
KARDASIN KOCA YILMAZ KARDASIN
Kızılcaören köyünden Yılmaz Aldemir, dağa oduna gider. Arabasını öküzlerle birlikte bir yar başına eğler. Kendisi aşağıda habire odun etmektedir. Öküzler arabayı oyana, bu yana zorlatınca arabanın tekerlekleri mazısıyla birlikte çıkar ve Yılmazın odun edindiği yere doğru yuvarlanır. Tekerler bir ağaca takılır, durur.
Bundan habersiz olan yılmaz, karşısında araba tekerlerini görünce çok sevinir. Kendi kendine : ‘kardası, oğlum koca Yılmaz kardasın’ diyerek söylenir. Ancak tekerleri, mazı ile yukarı çekmek mümkün olmadığından mazıyı ortadan ikiye keser. Tekerlerden birini omuzlayarak kağnı arabasının yanına vardığında bakar ki arabanın tekerleri yok. Anlar ki kestiği tekerler kendisine ait. Başlar kendi kendine dövünmeye.
KARNININIZDA BÜYÜR
Kızılcaören köyünden Salman Kibar ve iki arkadaşı Ordu dan atlarla tütün kaçakcılığı yaparlar. Yiyecek olarak üç tane yufka ekmekleri vardır. Kocaman adamlara birer yufka ekmeği elbette az gelecektir. Kurnazlığı ile tanınan Salman, koyun giden çobanları görür ve onlara ‘gelin çocuklar, ekmekleri değişelim’ der. Çobanlar bunu kabul ederler. Salman yufka ekmeklerini yere serer, çobanlarda çöreklerini ortaya çıkarırlar. Salman ‘ekmeğim kadar çöreğinizi alırım’ der. Çobanlar kabul ederler. Ekmekler değişilir. Salman ve arkadaşları gidince sırada çobanlar yufkayı dürme yaparlar ellerinde küçülen ekmekleri görünce ‘amca bunlar ufaldı’ derler Salman da ‘siz onları yiyin, bu ekmekler bereketlidir, karnınızda büyür.’ der
AYAĞIMIN ALTINDAKİ TOPRAK
İli köy arasında bir yayla anlaşmazlığı olur. Keşif yapılır. Aynabaş orada da şahit olarak bulunur. Hakim, Aynabaş a ‘Bu arazi kiminde.’ Diye sorar. O da: Hakim bey, ayağımın altındaki topraklar vallahi de bu köye aittir. Diye yemin eder. Keşif sonrası halk, Aynabaş a neye dayanarak yemin ettiğini sorar. Çünkü arazi, şahitlik ettiği köye ait değildir. Aynabaş, lastiğini çıkarır. Daha önceden şahitlik ettiği köye ait bir araziden aldığı toprağı ayakkabısının içine doldurduğunu söyler.’Komşuları benim sözümün neresi yalan’ diye onlarla alay eder.
KAPAT O GECE İŞİ
Hırsızlığın yiğitlik sayıldığı yıllarda iki çoban bir başka sürüden bir keçi çalar. Gece yattığı ormanda keçiyi keserler. Ancak keçiyi kestikleri yer karanlıktır. Keçiyi yüzerken işkembesini patlatırlar. Ete pislik bulasır. Pisliğin bulaştığını fark edemezler. O şekilde eti kavururlar ve yerler; birazını da ertesi gün yemek için hamançalarına doldururlar. Öğlen yakınlarına doğru bir su başına yemek yemek üzere otururlar. Hamançalarını açarlar. Bakarlar ki et pislikle karışmış vaziyettedir. Bu durum karşısında arkadaşı Diğer arkadaşına ‘kapat, kapat, o gece işidir gardaş, gece işi’ der.
CEVİZ ÇATANAKTI YA!
Adamın bir ceviz ağacı vardır. Sahibi, bu cevizi uçan kuştan korumaya çalışmaktadır. Bir gün bir karga ağacın başına konar; oradan çatanaklı bir ceviz alır. Cevizin sahibi kargayı kovalamaya başlar. Bunu gören birisi, ‘yahu komşu ne yapıyorsun’ der Komşusu da ‘sorma komşu, karga cevizi kaçırmış, onu kovalıyorum’diye cevap verir. O da ‘Komşu, bir cevizin ardından bu kadar koşulur ma’ deyince; komşu da ‘yahu kardeşim bir tane olsa koşmayacaktım ama ceviz çatanaktı’ diyerek haklılığını ortaya çıkarmaya çalışır
Kızılcaören köyünden Arif Ağa adında birisi Yılmaz Aldemir e gündelikçi olarak çift sürmeye gider. Arif Ağa tarlaya varır, bir müddet çalışır. Yanında Yılmaz a da vardır. Bir süre dinlenmek için döneğin başında oturular. Bu arada Yılmaz, Arif Ağa ya şöyle bir teklifte bulunur: Arif ağa gel bu günkü gündeliğe bir altmışaltı oynayalım. Der Arif ağa datamam, kabul, oynayalım. der. Oyuna tutuşurlar. Neticede Arif ağa yenilir. Yenilgiyi hazmedemeyen Arif; Yılmaz, bunu da memnuniyetle kabul eder. Tekrar oyuna tutuşurlar. Fakat Arif ağa ikinci oyunda da yenilir. Akşam yorgun argın eve dönerler. Pakize Hanım yemeği hazırlar ve yemeleri için buyur eder. Arif oldukça dalgındır. Pakize hanım tekrar yemesi için Arif i çağırınca Arif de üzgün ‘Sağ ol Pakize bibi, çitin dibinde yedik.’der.
KARDASIN KOCA YILMAZ KARDASIN
Kızılcaören köyünden Yılmaz Aldemir, dağa oduna gider. Arabasını öküzlerle birlikte bir yar başına eğler. Kendisi aşağıda habire odun etmektedir. Öküzler arabayı oyana, bu yana zorlatınca arabanın tekerlekleri mazısıyla birlikte çıkar ve Yılmazın odun edindiği yere doğru yuvarlanır. Tekerler bir ağaca takılır, durur.
Bundan habersiz olan yılmaz, karşısında araba tekerlerini görünce çok sevinir. Kendi kendine : ‘kardası, oğlum koca Yılmaz kardasın’ diyerek söylenir. Ancak tekerleri, mazı ile yukarı çekmek mümkün olmadığından mazıyı ortadan ikiye keser. Tekerlerden birini omuzlayarak kağnı arabasının yanına vardığında bakar ki arabanın tekerleri yok. Anlar ki kestiği tekerler kendisine ait. Başlar kendi kendine dövünmeye.
KARNININIZDA BÜYÜR
Kızılcaören köyünden Salman Kibar ve iki arkadaşı Ordu dan atlarla tütün kaçakcılığı yaparlar. Yiyecek olarak üç tane yufka ekmekleri vardır. Kocaman adamlara birer yufka ekmeği elbette az gelecektir. Kurnazlığı ile tanınan Salman, koyun giden çobanları görür ve onlara ‘gelin çocuklar, ekmekleri değişelim’ der. Çobanlar bunu kabul ederler. Salman yufka ekmeklerini yere serer, çobanlarda çöreklerini ortaya çıkarırlar. Salman ‘ekmeğim kadar çöreğinizi alırım’ der. Çobanlar kabul ederler. Ekmekler değişilir. Salman ve arkadaşları gidince sırada çobanlar yufkayı dürme yaparlar ellerinde küçülen ekmekleri görünce ‘amca bunlar ufaldı’ derler Salman da ‘siz onları yiyin, bu ekmekler bereketlidir, karnınızda büyür.’ der
AYAĞIMIN ALTINDAKİ TOPRAK
İli köy arasında bir yayla anlaşmazlığı olur. Keşif yapılır. Aynabaş orada da şahit olarak bulunur. Hakim, Aynabaş a ‘Bu arazi kiminde.’ Diye sorar. O da: Hakim bey, ayağımın altındaki topraklar vallahi de bu köye aittir. Diye yemin eder. Keşif sonrası halk, Aynabaş a neye dayanarak yemin ettiğini sorar. Çünkü arazi, şahitlik ettiği köye ait değildir. Aynabaş, lastiğini çıkarır. Daha önceden şahitlik ettiği köye ait bir araziden aldığı toprağı ayakkabısının içine doldurduğunu söyler.’Komşuları benim sözümün neresi yalan’ diye onlarla alay eder.
KAPAT O GECE İŞİ
Hırsızlığın yiğitlik sayıldığı yıllarda iki çoban bir başka sürüden bir keçi çalar. Gece yattığı ormanda keçiyi keserler. Ancak keçiyi kestikleri yer karanlıktır. Keçiyi yüzerken işkembesini patlatırlar. Ete pislik bulasır. Pisliğin bulaştığını fark edemezler. O şekilde eti kavururlar ve yerler; birazını da ertesi gün yemek için hamançalarına doldururlar. Öğlen yakınlarına doğru bir su başına yemek yemek üzere otururlar. Hamançalarını açarlar. Bakarlar ki et pislikle karışmış vaziyettedir. Bu durum karşısında arkadaşı Diğer arkadaşına ‘kapat, kapat, o gece işidir gardaş, gece işi’ der.
CEVİZ ÇATANAKTI YA!
Adamın bir ceviz ağacı vardır. Sahibi, bu cevizi uçan kuştan korumaya çalışmaktadır. Bir gün bir karga ağacın başına konar; oradan çatanaklı bir ceviz alır. Cevizin sahibi kargayı kovalamaya başlar. Bunu gören birisi, ‘yahu komşu ne yapıyorsun’ der Komşusu da ‘sorma komşu, karga cevizi kaçırmış, onu kovalıyorum’diye cevap verir. O da ‘Komşu, bir cevizin ardından bu kadar koşulur ma’ deyince; komşu da ‘yahu kardeşim bir tane olsa koşmayacaktım ama ceviz çatanaktı’ diyerek haklılığını ortaya çıkarmaya çalışır
